معروف‌ترین هنرمندان زن و آثارشان، جایگاه زنان در هنر نقاشی

در سال ۱۹۷۱، مورخ هنر آمریکایی، لیندا نوچلین (Linda Nochlin) مقاله خود را راجع به‌ اینکه چرا در گذشته هنرمندان برجسته‌ی زن وجود نداشتند، منتشر کرد. از این‌رو، وی برروی مشکلات و موانع سازمانی متمرکز شد و بسیاری از مشکلات زیرساختی را رفع کرد. اقدامات موثر لیندا، از زنان غربی هنرمندان موفقی ساخت و مقاله لیندا به عنوان پیشگویی در زمینه هنر فمینیستی و نظریه هنر فمینیستی در نظر گرفته شد و تحقیقات او دریچه‌ای نو به روی هنرمندان برجسته زن در تاریخ جهان گشود. از جمله اولین هنرمندان زن شناخته‌شده، آرتمیزیا جنتیلسکی (Artemisia Gentileschi) است که که اکنون به عنوان یکی از هنرمندان بزرگ دوره باروک شناخته می‌شود. قرن نوزدهم مصادف با اولین ظهور هنرمندان برجسته زن در غرب بود. در این مقاله نقاشان زن برجسته‌ای را معرفی می‌کنیم که با آثار درخشان خود نقش مهمی درایجاد تعادل جنسیتی در دنیای هنر ایفا کردند. همچنین برخی از آثار شناخته‌شده آن‌ها نیز معرفی می‌شوند. با افکتینو همراه باشید.

 

 

 

 

 

بریجیت رایلی

بریجیت رایلی (۱۹۳۱ , BRIDGET RILEY – April 24)

هنر دیدگاهی یا اپ‌آرت (Op Art)، فرم کوتاهی از هنر بصری و یک سبک در هنر انتزاعی است که در آن هنرمند با دستکاری دقیق الگو، شکل‌ و رنگ، یک توهم نوری را ایجاد می‌کند. بریجت رایلی هنرمند مشهور زن اپ‌آرت، پس از ویکتور واسالی (Victor Vasarely) است، نقاشی‌ها و آثار او از دهه ۱۹۶۰، هم‌زمان با جنبش اپ‌آرت ترسیم شده است. در سال ۱۹۶۸، رایلی در انگلستان در بیوانسال ونیز، جایی که او اولین هنرمند زن معاصر بریتانیا شناخته شده بود، حضور یافت و اولین هنرمند زن منتخب برای اخذ جایزه بین‌المللی نقاشی بود. او همچنین در طی دوران حرفه‌ای خود، برای نهادهای هنری بزرگی از جمله تیت (tate) و گالری ملی (National Gallery) هنرنمایی کرد. بریجت رایلی یکی از معروف‌ترین هنرمندان انتزاعی زن است. به دلیل سهم خود در این سبک، به عنوان مادر Op Art مشهور است. معروف‌ترین شاهکار هنری رایلی (Movement in Squares (1961 می‌باشد.

 

 

 

 

 

 

 

تامارا د لمپیکا

تامارا د لمپیکا (TAMARA DE LEMPICKA – May 16, 1898)

Tamara de Lempicka در لهستان در خانواده‌ای اشرافی متولد شد و بیشتر عمر کاری خود را در فرانسه و ایالات متحده گذراند. او هنر نقاشی را نزد دو هنرمند برجسته، موریس دنیس (Maurice Denis) و آندره لوت (André Lhote) آموخت. آرت‌دکو (Art deco) یک سبک هنری است که با شکل‌های دقیق و جسورانه هندسی و رنگ‌های قوی مشخص شده است. واژه آرت‌دکو مخفف عبارت آرتس دکوراتیفس می‌باشد. لمپیکا تنها نقاش سنتی‌ای بود که در سبک آرت‌دکو مشغول به هنرنمایی و ترسیم بود، وی با خلق شاهکار هنری از ترسیم پرتره‌‌های اشرافی‌ و افراد ثروتمند، که از سبک هنری واقع بینانه، پویا و رنگارنگ الهام می‌گرفت، شناخته شده است. لامپیکا زنی دوجنسی (biosexual) بود. او برای آزادی جنسی زنان تلاش بسیار کرد و در آثار او این حس مخالفت به بیننده نشان داده می‌شود. او اغلب دوستدار زن بود و در نقاشی‌هایش زنان را به صورت جفت یا گروهی نشان می‌داد، به همین دلیل او تفکر سنتی، نمایش تصویر زن برهنه برای لذت بردن مردان را در بیننده‌های مرد به چالش می‌کشید. پس از محو شدن وی به طور موقت در اواخر دهه ۱۹۶۰، لامپیکا با ثبت آثار هنری سبک آرت‌دکو بازنشسته شد. نقاشی‌های او طرفداران زیادی دارد از جمله مدونا، خواننده معروف آمریکایی. نام اثر معروف او (Autoportrait (Self-Portrait in a Green Bugatti

 

 

 

 

 

 

 

 

رزا بنهور

رزا بنهور (ROSA BONHEUR – March 16,1822 – May 25, 1899)

رزا بنهور در خانواده‌ای ثروتمند در فرانسه متولد شد. آثار هنری او در ۱۹ سالگی در یک گالری در شهر پاریس به‌ نمایش گذاشته شد و خیلی زود به عنوان یک نقاش زن برجسته شناخته شد. محبوبیت او در فرانسه و زادگاه خودش کاهش یافت، اما آثار او در انگلستان و آمریکا به شدت مورد تحسین قرار گرفت و طرفداران زیادی داشت. حتی ملکه ویکتوریا برای شاهکار نمایش اسب بی‌گناه، (The Horse Fair) از او تقدیر کرد. رزا بنهور پس از مطالعه گسترده علمی و جامع روی آناتومی حیوانات به عنوان نقاش حیوانات شناخته شد. او اعتباری برای هنرمندانی بود که دنباله‌رو راه او در نسل آینده بودند. رزا اولین زنی بود که بالاترین نشان لژیون دونور را در سال ۱۸۶۵ کسب کرد. رئالیسم یا واقع‌گرایی جنبش هنریست که بر دقت و صحت بی‌نظیری از وقایع در حال حاضر، متمرکز شده است. رزا نه تنها به‌ عنوان بهترین هنرمند زن واقع‌گرا شناخته شده است، بلکه او به عنوان یکی از بزرگترین نقاشان زن قرن نوزدهم نیزمشهور می‌باشد. اثر معروف او The Horse Fair است.

 

 

 

 

 

 

 

لئونورا کارینگتون

لئونورا کارینگتون (LEONORA CARRINGTON, April 6, 1917- May 25, 2011)

سورئالیسم یا فراواقع‌گرایی، یک جنبش هنری تاثیرگذار بود که ریاکاری را رد کرد و قدرت تخیل متمرکز شده را جایگزین تمرکز هدایت ذهن ناخودآگاه کرد. لئونا کارینگتون مشهورترین زن هنرمند نقاش سبک سوررئالیست و رمان‌نویس انگلیسی‌تبار، اهل مکزیک بود. لئونورا در انگلستان متولد شد، اما بیشتر اوقات زندگی بزرگسالی‌اش را در مکزیک سپری کرد. او یک رابطه عاشقانه با مکس ارنست (Max Ernest)، یکی از هنرمندان برجسته سورئالیست داشت؛ اولین کار او در این ژانر، کشیدن تصویری از ارنست به عنوان ادای احترام به رابطه‌اش بود. لئونورا به دلیل نقاشی‌های زندگی‌نامه‌ای و اسرار‌آمیز، مشهور شده است. نقاشی‌هایی که با تصاویر جادویی، دگردیسی، کیمیاگری و رمزآلود پنهانی ترکیب شده‌اند. هنر وی بخاطر نمایش جنسیت زنان با مشخصه‌ای کاملا متفاوت از مردان نیز مشهور است. معروف‌ترین اثر وی The Inn of the Dawn Horse است. عکس پروفایل غمگین

 

 

 

 

 

تریسی امین

تریسی امین (tracey emin – July 3, 1963)

هنرمندان جوان انگلیسی (Young British Artists) به اختصار YBA، نام گروهی از هنرمندان بریتانیایی با تفکری آزاد و تجسمی است که برای نخستین بار آثار خود را با یکدیگر در سال ۱۹۸۸ در لندن به نمایش گذاشتند. آن‌ها به دلیل داشتن افکار آزاد نسبت به اشیاء و فرایندها، تاکتیک‌ها و نگرش کارآفرینانه شناخته می‌شوند. تریسی امین پس از دمین هرست (Damien Herest)، مشهورترین فرد در گروه YBA است. وی در حرفه خود سبکها و تکنیک‌های بسیاری را آزمود و آثار او به طور عمده به صورت زندگی‌نامه‌ای و اعترافی است. بهترین آثار او Everyone I Have Ever Slept With 1963–۱۹۹۵,
و  My Bed هستند. او در حین کارش دوره افسردگی شدیدی را پشت سر گذاشت. تریسی امین به عنوان دختر بد هنر بریتانیا شناخته می‌شود و یکی از مشهورترین هنرمندان معاصر است. او در سال ۲۰۱۳ به عنوان یکی از ۱۰۰ زن قدرتمند در انگلستان انتخاب شد.

 

 

 

 

 

 

لوئیز بورژوا

لوئیز بورژوا (louise bourgeois, December 25, 1911-May 31, 2010)

پدر لوئیز فیلسوف مستبد و ظالمی بود که با معلمش ارتباط داشت. مادرش برای راحتی زندگیشان، از خیانت شوهرش چشم پوشی کرد. هنر بورژوا به شدت تحت تاثیر رویدادهای روانشناختی درونی او پس از دوران کودکی قرار گرفت، به ویژه خیانت پدرش که در دوران کودکی تاثیر گذار بوده است. اثر هنری او در نهایت به خاطر موضوعات بسیار شخصی خود، که شامل ضمیر ناخودآگاه، تمایل جنسی و بدن بود مشهور شد. لوئیز یکی از موفق‌ترین و مشهورترین هنرمندان قرن بیستم بود. او همچنین به خاطر مجسمه‌سازی در مقیاس بزرگ و نیز هنر چیدمان شناخته شده است. او نقاش پرکاری بود. بورژوا طیف گسترده‌‎ای از موضوعات را در دوره حرفه‌ای خود از جمله خانواده، جنسیت و بدن، همچنین مرگ و ناخودآگاه، آزمود. معروف‌ترین اثر او maman است که در آن زندگی دوران کودکی و فداکاری‌های مادرش را به یک عنکبود تشبیه کرده است. در اکثر آثار وی اثری از عنکبود دیده می‌شود.

 

 

 

 

 

 

 

مری کسات

مری کسات (mary cassatt، May 22, 1844 -June 14, 1926)

مری کسات در شهر پنسیلوانیا متولد شد. برای تحصیلات و آموزش هنری خود به فرانسه سفر کرد و بیشترسال‌های زندگی و حرفه‌ای خود را درآن‌جا گذراند. دنیای هنری فرانسه در آن زمان تحت سلطه امپرسیونیسم (Impressionism) بود, جنبشی تاثیرگذار که در آن هنرمندان برروی ثبت اثر گذرا و کوتاه مدت یک صحنه، به جای تصویر دقیق و عمیق آن تمرکز کردند. کسات تنها هنرمند آمریکایی بودکه آثارش را با امپرسیونیست‌ها در نمایشگاهی در پاریس به نمایش گذاشت. استعداد او توسط معاصرانش به رسمیت شناخته شد و او به مدت طولانی، با هنرمند معروف ادگار دگاس همکاری کرد. مری کاسات برای شناخت زندگی اجتماعی و خصوصی زنان، با تأکید ویژه بر پیوندهای صمیمانه بین مادران و کودکان، شناخته شده است. مشارکت او در عرصه‌های اجتماعی و حقوق زنان به عنوان یک هنرمند زن قابل توجه است، او توانست در زمانی‌ که تعداد بسیار کمی از زنان به عنوان هنرمند جدی شناخته می‌شدند، مطرح شود به موفقیت حرفه‌ای دست یابد. مری معروف‌ترین زن امپرسیونیست بود و از او به عنوان یکی از بزرگترین هنرمندان زن در تمام دوران یاد می‌شود. برجسته‌ترین اثر وی (The Child’s Bath) است.

 

 

 

 

 

 

 

آرتمیزیا جنتیلسکی

آرتمیزیا جنتیلسکی (Artemisia Gentileschi، July 8, 1593 – ۱۶۵۶)

آرتمیزیا در سن ۱۲ سالگی مادرش را از دست داد و در سن ۱۷ سالگی توسط یکی از همکاران پدرش، مورد تجاوز قرار گرفت. بعد از اینکه متجاوز تحت تعقیب پیگرد قانونی قرار گرفت, آرتمیزیا با یک نقاش ازدواج و به فلورانس نقل‌ مکان کرد. در آنجا نیز تراژدی‌های زندگی ابتدایی خود را پشت سر گذاشت و به عنوان یک هنرمند رشد کرد و شکوفا شد. آرتمیزیا جنتیلسکی اولین زنی بود که عضو فرهنگستان Accademia di Arte del Disegno, یک آکادمی آموزشی در فلورانس شد. او از حمایت کوزیمو دوم، دوک بزرگ توسکانی برخوردار شد و در میان دیگر بزرگان مورد توجه قرار گرفت. او همچنین دارای مشتریان بین‌المللی بود. آرتمیزیا استعداد بسیاری در نمایش دادن زنان قوی و رنج‌ کشیده افسانه‌ها، اسطوره‌ها و کتاب مقدس را داشت.‌ او به دلیل تبحر درترسیم زن و البته مهارت و استعداد فوق‌العاده‌اش در ترکیب رنگ‌ها، مشهور بود. آثار او به سبک هنری باروک است. آرتمیزیا امروز به عنوان یکی از نقاشان برجسته زمان خود و همچنین یکی از بزرگترین هنرمندان زن در تمام دوران به شمار می‌رود. معروف‌ترین نقاشی او Judith Slaying Holofernes است.

 

 

 

 

 

 

 

 

جورجیا اوکیف

جورجیا اوکیف (Georgia O’Keeffe، November 15, 1887-March 6, 1986)

مدرنیسم آمریکایی یک جنبش هنری و فرهنگی بود که بین دو جنگ جهانی اول و دوم به اوج خود رسید. از جمله مشخصه‌های بارز این سبک، کنارگذاشتن عامدانه سنت و استفاده از فرم‌های مدرن بود. جورجیا اوکیف با نقاشی‌هایش که روش انتزاعی و نمایشی را ترکیب می‌کرد، با به چالش کشیدن مرزهای سبک هنری به عنوان شخصیت برجسته مدرنیسم آمریکایی تبدیل شد. او گل‌هایی که در اصل با آثار انتزاعی ساخته شده به طرز چشم‌گیری بزرگ،عمیق و حساس ترکیب می‌کرد، آثارش به دلیل خاص بودن  مشهور است. جورجیا اوکیف بر تعادل جنسیتی در صحنه‌های هنری، تأثیرگذاری بسیار قابل توجه‌ای داشت. او به عنوان مادر مدرنیسم  آمریکایی شناخته شده است، او نه تنها مشهورترین هنرمند زن آمریکایی است، بلکه یکی از چهره‌های تاثیر گذار هنر قرن بیست‌ویکم است. در سال ۱۹۷۷، بالاترین مقام غیرنظامی در ایالات متحده یعنی مدال آزادی ریاست جمهوری را دریافت کرد. معروف‌ترین اثر جورجیا اوکیف Black Iris III است.

 

 

 

 

 

 

 

 

فریدا کالو

فریدا کالو (Frida Kahlo، July 6, 1907-July 13, 1954)

در ۱۷ سپتامبر ۱۹۲۵، فریدا کالو و دوستش الکس، سوار بر اتوبوسی شدند که در خیابان چپ کرد و آسیب‌های جدی در این تصادف متحمل شدند. فریدا مجبور شد در طول عمر خود ۳۵ عمل جراحی انجام دهد و هرگز نمی‌توانست صاحب فرزندی شود. وی در بیمارستان، شروع به نقاشی کشیدن کرد و در نهایت حرفه‌ی خود را در پزشکی رها کرد تا هنرمند شود. فریدا کالو به‌ دلیل پرتره‌های خود معروف است، که اغلب شامل اشکالی نمادین از زخم‌های جسمی و روحی می‌شود. او میگوید من خودم را به خاطر این که اغلب تنها هستم نقاشی می‌کشم و چون خود من موضوعی هستم که می‌دانم بهترین است. فریده کالو یکی از بزرگترین هنرمندان در سبک پرتره خود (self portraiture) است. او بدون شک یکی از معروف‌ترین هنرمندان مدرن و شاید مشهورترین نقاش زن است.  همچنین او به دلیل سبک زندگی خاص خود، همواره به عنوان چهره‌ای فمینیستی شناخته می‌شود.

 

راهنمایی انتخاب عکس پروفایل